Görme engelli Nefise öğretmen öğrencilerinin dünyasını aydınlatıyor

<p>Kırıkkale Şehit Ali Tonga Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesinde&nbsp;T&uuml;rk Dili ve Edebiyatı &ouml;ğretmenliği&nbsp;yapan&nbsp;Nefise Aktaş Dağ, hayali olan &ouml;ğretmenliği yapmanın mutluluğunu yaşıyor.</p> <p>Yıldız Teknik &Uuml;niversitesi T&uuml;rk Dili ve Edebiyatı B&ouml;l&uuml;m&uuml; mezunu Dağ, İstanbul&#39;da 5 yıllık memuriyet hayatının ardından KPSS&#39;ye girerek 4,5 yıl &ouml;nce &ccedil;ok istediği &ouml;ğretmenlik hayaline kavuştu.</p> <p>Nefise Aktaş Dağ, AA muhabirine yaptığı a&ccedil;ıklamada, &ouml;ğretmenliği hep yapmak istediğini s&ouml;yleyerek, &quot;&Ouml;ğrendiğim bilgilerin artık bana &ccedil;ok ağır geldiğini hissedip tekrar KPSS&#39;ye hazırlanıp &ouml;ğretmenliğe ge&ccedil;mek istedim. Kendi mesleğimi yapmak istedim &ccedil;&uuml;nk&uuml; bildiklerimi birilerine aktarmak istedim ve oldu. Bu sayede İstanbul&#39;dan memleketime geldim.&quot; diye konuştu.</p> <p>Dağ, ailesinde 4 kardeşten tek g&ouml;rme engelli bireyin kendisi olduğunu aktardı.</p> <p><img alt="" src="https://www.aa.com.tr/uploads/userFiles/61711173-5fde-465e-9a7e-6afe03048c5b/20202FSubat2Fnefise_1.jpg" style="border-style:none; box-sizing:border-box; max-width:100; vertical-align:middle" /></p> <h3>Ailesi her zaman destek verdi</h3> <p>Ailesinin hi&ccedil;bir zaman, &quot;Sen g&ouml;rme engellisin, şunu yapamazsın, bunu yapamazsın&quot; demediğini dile getiren Dağ, ş&ouml;yle devam etti:</p> <p>&quot;Onlar her zaman benim yapacağıma inandılar ve beni buna inandırdılar. Ben buna inandığım i&ccedil;in bir şeyleri başardım. İlk ve ortaokulu Ankara G&ouml;reneller G&ouml;rme Engelliler Okulunda okudum. Lise ve &uuml;niversite bizde kaynaştırmalı eğitim oluyor. Liseyi Kırıkkale&#39;de, &uuml;niversiteyi de İstanbul&#39;da Yıldız Teknik &Uuml;niversitesinde okudum. Bu, benim i&ccedil;in bir devrimdi. İstanbul gibi bir kente kız g&ouml;nderiyorsun ve g&ouml;rme engelli bir kız. Bu, her ailenin yapabileceği bir şey değildi. Ailem başarabileceğime inandığı ve g&uuml;vendiği i&ccedil;in g&ouml;nderdi.&quot;</p> <h3>&quot;Her &ouml;ğrenci ve her insan, bir d&uuml;nya&quot;</h3> <p>Dağ, hayatı orada &ouml;ğrendiğini, tek başına bir şeyleri yapabilmenin, yaşam m&uuml;cadelesini verebilmenin haklı gururunu ve mutluluğunu yaşadığını belirterek, &quot;&Ccedil;&uuml;nk&uuml; bir insan kendi işini kendisi yaptığı zaman mutlu olur ve o zaman kendine g&uuml;ven duyar. Ben bununla beraber &ouml;z g&uuml;ven sahibi oldum, birilerinin hayatına y&ouml;n vermem gerektiğinin kararını verdim &ccedil;&uuml;nk&uuml; her &ouml;ğrenci ve her insan, bir d&uuml;nya. Ben o d&uuml;nyanın kapılarından girmek istedim. &Ccedil;ok ş&uuml;k&uuml;r sınavı kazanınca oldu.&quot; ifadelerini kullandı.</p> <p>G&ouml;z&uuml;ndeki ağrıların ameliyat olmadan son bulmadığını anlatan Dağ, &quot;O y&uuml;zden doğumumdan 7 yaşına kadar 7 defa ameliyat oldum. Nihayetinde g&ouml;z tansiyonu d&uuml;ş&uuml;r&uuml;ld&uuml; ve ağrılarım kesildi. Sonrasında bir ameliyat s&uuml;recim olmadı. Zaten tıbbi olarak g&ouml;zlerimin g&ouml;rmesi gibi bir durum yok &ccedil;&uuml;nk&uuml; g&ouml;zden beyne giden damar yok.&quot; dedi.</p> <p><img alt="" src="https://admin.aa.com.tr/uploads/userFiles/61711173-5fde-465e-9a7e-6afe03048c5b/20202FSubat2Fnefise_2.jpg" style="border-style:none; box-sizing:border-box; max-width:100; vertical-align:middle" /></p> <h3>&quot;Ben onlara yardımcı olmak i&ccedil;in buradayım&quot;</h3> <p>Dağ, ders anlatmak i&ccedil;in kabartma ekran olarak da ge&ccedil;en &quot;BrailleMe&quot; cihazı kullandığını s&ouml;yledi.</p> <p>Evde &ouml;ğrencilere hangi konuyu anlatacağının hazırlığını yaptığını ve bilgisayar &uuml;zerinden ekran okuyucu program yardımıyla da hazırlandığını anlatan Dağ, şunları kaydetti:</p> <p>&quot;Sonra bu cihaza aktarırım ve kabartmaya &ccedil;evirir. S&ouml;zel de bir ders olduğu i&ccedil;in yazanları buradan okurum. &Ouml;ğrenciler defterlerine yazarlar. Onlar bana yardımcı olmak i&ccedil;in değil, ben onlara yardımcı olmak i&ccedil;in buradayım. Bu sınıfa giriyor olmamı bile onlar i&ccedil;in hayata hazırlık olarak d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yorum. Belki de &ccedil;oğunun benden &ouml;nce g&ouml;rme engelli bir tanıdığı yoktu. İnsanların engellilere karşı zihinlerinde, &#39;Bir şey yapamaz, evde oturur dışarı &ccedil;ıkamaz, insanlara muhta&ccedil;tır.&#39; algısı var. Ben bunu yıkmış oldum. Mezun ettiğim ve &uuml;niversiteye giden &ouml;ğrencilerim var. Halen takiplerini yapıyorum &ccedil;&uuml;nk&uuml; onların hayatına dokundum ve elimi hayatlarından &ccedil;ekmek istemiyorum.&quot;</p> <h3>&quot;15 yıldır sokaklarda yalnız geziyorum&quot;</h3> <p>Dağ, d&uuml;zenli kaldırımlar ve yollar olmadığı i&ccedil;in g&ouml;rme engellerin zorluklar yaşayabildiğini, bir yolu birisiyle iki kez gittikleri zaman orayı &ouml;ğrendiklerini belirtti.</p> <p>Okullardaki akıllı tahtaların g&ouml;rme engellilerin de kullanabileceği tarzda olması gerektiğini anlatan Dağ, &quot;Bastonumu hi&ccedil;bir zaman yanından ayırmıyor ve onun aracılığıyla ilerliyorum. Tabii ki insanların ters tepkileriyle karşılaşıyorum ama artık alıştık. Neredeyse 15 yıldır sokaklarda yalnız geziyorum.&quot; değerlendirmesinde bulundu.&nbsp;</p>