Kanseri yendi, Kovid-19'a karşı mücadelede 'Ben de varım' dedi

<p>Yaklaşık 13 yıldır hayat kurtarmak i&ccedil;in &ccedil;alışan 1 &ccedil;ocuk annesi hemşire Serbez, pandemiyle m&uuml;cadelede yılmadan, fedakarca &ccedil;alışan sağlık neferlerinden sadece biri.</p> <p>Kısa bir s&uuml;re &ouml;nce kanseri yenerek sağlığına kavuşan Serbez, diğer taraftan da Kovid-19&#39;a karşı &uuml;lke genelinde verilen topyek&uuml;n savaşta en &ouml;n cephede yerini aldı.</p> <p>Serbez, bir taraftan hastaların bu s&uuml;re&ccedil;te yaşadıklarına birebir tanık olarak, onları sağlığına kavuşturmak i&ccedil;in gece, g&uuml;nd&uuml;z &ccedil;alırken, diğer taraftan da pandeminin başında ailesinin yanına g&ouml;t&uuml;rd&uuml;ğ&uuml; evladının hasretini &ccedil;ekiyor.</p> <p>Oğluna olan &ouml;zlemini, &quot;En zor kısmı da dışarıda birisinin &#39;anne&#39; dediğini duyduğumda d&ouml;n&uuml;p bakıyorum &ccedil;&uuml;nk&uuml; oğlumu &ccedil;ok &ouml;zledim.&quot; ifadeleriyle dile getiren Serbez, pandemiyle m&uuml;cadele s&uuml;recinde yaşadıklarını, tanık olduklarını AA muhabirine anlattı.</p> <h3>&quot;Oğlum, &#39;seni bir kere koklamak istiyorum&#39; diyor&quot;</h3> <p>Serbez, salgının T&uuml;rkiye&#39;de g&ouml;r&uuml;lmesinden itibaren izole bir yaşam s&uuml;rd&uuml;ğ&uuml;n&uuml;, bunu evlerinde de devam ettirdiklerini dile getirerek, okulların kapanmasıyla birlikte oğlunu Ankara&#39;da yaşayan ailesinin yanına g&ouml;t&uuml;rd&uuml;ğ&uuml;n&uuml; s&ouml;yledi.</p> <p><img alt="" src="https://www.aa.com.tr/uploads/userFiles/c9f1ae26-3cf3-4ab4-9d72-230dedd01a4c/anadoluimages_20711537.jpg" style="border-style:none; box-sizing:border-box; max-width:100; vertical-align:middle" /></p> <p>Oğluyla o tarihten beri ayrı olduklarını belirten G&uuml;her Serbez, &quot;Oğlum hep &#39;Korona ne zaman bitecek?&#39; diye soruyor. Ne zaman geleceğimi sorduğu zaman &#39;korona bitince&#39; diyorum. Akşamları biz birbirimize kitap okurduk. Ben oğlumun ilk kitap okumasını g&ouml;remedim. İlkokul 1&#39;e başladı bu sene ve online derslerle annem ve babam ilk okuma, yazmasını g&ouml;rd&uuml;. Oğlumu elinden tutup okula hi&ccedil; g&ouml;t&uuml;remedim. En zor kısmı da dışarıda birisinin &#39;anne&#39; dediğini duyduğumda d&ouml;n&uuml;p bakıyorum &ccedil;&uuml;nk&uuml; oğlumu &ccedil;ok &ouml;zledim. Birinin &ccedil;ocuğunu g&ouml;rd&uuml;ğ&uuml;mde oğluma olan &ouml;zlemim daha da artıyor. Ben &ccedil;ocuğuma sarılmayı istiyorum. Oğlum &#39;Ne zaman geleceksiniz, iyice test yaptırıp gelsen, seni bir kere koklamak istiyorum&#39; diyor. &quot; şeklinde konuştu.</p> <p>Serbez, kısa bir s&uuml;re &ouml;ncesine kadar kanserle savaştığını dile getirerek, s&ouml;zlerini ş&ouml;yle s&uuml;rd&uuml;rd&uuml;:</p> <p>&quot;Kanserle savaştım ve 6 ay &ouml;nce iyileştim. Pandemi olunca hepimiz korktuk, kronik hastalığı olanlar daha da &ccedil;ekindi. Tabii bir heyet oluşturuluyor ve sizin &ccedil;alışıp &ccedil;alışamayacağınıza karar veriliyor. Bu d&ouml;nemde idari y&ouml;neticilerim beni &ccedil;ağırdılar, &#39;Senin kronik hastalığın var, sen &ccedil;alışma, biz korkuyoruz, idari izinli sayılabilirsin.&#39; dediler. Ben arkama hi&ccedil; d&ouml;nmedim ve &ccedil;alışmak istediğimi s&ouml;yledim. Biz bu mesleğe, evet bu hastalığı bilerek yemin etmedik. Biz savaş el&ccedil;ileriyiz, &ouml;yle d&uuml;ş&uuml;n&uuml;yorum ve arkadaşlarımı yarı yolda bırakmak istemedim. Hi&ccedil;bir g&uuml;n aklıma gelmedi, &#39;işe gelmeyeyim&#39; diye d&uuml;ş&uuml;nmedim. Biz hastalarımıza bakmaya yemin ettik, s&ouml;z verdik.&quot;</p> <h3>&quot;Apartman komşularımız bizi g&ouml;r&uuml;nce kapılarını kapattılar&quot;</h3> <p>İnsanlardan tek beklentilerin Kovid-19 ile m&uuml;cadelenin temelini oluşturan maske, mesafe ve hijyene dikkat etmelerini isteyen Serbez, buna dikkat edilmediği takdirde yaptıkları fedakarlıkların boşa gideceğini s&ouml;yledi.</p> <p>Serbez, &quot;Hastalıktan korkmamalarına ger&ccedil;ekten &ccedil;ok &uuml;z&uuml;l&uuml;yoruz &ccedil;&uuml;nk&uuml; biz ger&ccedil;ekten &ccedil;ok korkuyoruz. Gezmek i&ccedil;in dışarı &ccedil;ıkmalarına daha &ccedil;ok &uuml;z&uuml;l&uuml;yorum. El hijyenine dikkat etmemeleri, maske takmamalarına &ccedil;ok &uuml;z&uuml;l&uuml;yorum.&quot; diyerek, s&ouml;zlerini ş&ouml;yle tamamladı:</p> <p>&quot;Pandemiden &ouml;nce etrafımızdaki insanlar &#39;bize yardımcı ol&#39; derken, pandemi d&ouml;neminde b&ouml;yle ısrarlar olmadı ama &#39;nasılsın&#39; diye arayan da olmadı. Apartman komşularımız bizi g&ouml;r&uuml;nce kapılarını kapattılar. Taksiye binmek istediğimizde ara&ccedil;larına almadılar. Biz hastalıktan ka&ccedil;mıyoruz, onların da bizden ka&ccedil;masını istemiyoruz. Ger&ccedil;ekten &ccedil;ok yorulduk, psikolojimiz &ccedil;ok yoruldu. Biz her zaman savaş&ccedil;ıydık, bizim i&ccedil;in biz her zaman kıymetliydik. Bizim beklediğimiz şey d&uuml;ğ&uuml;nlerini, tatillerini ertelemeleri, bunları yapmazsak &ccedil;ok kaybımız olacak. Her giden can bizim canımız.&quot;</p>