BAŞLIĞI SİZ BELİRLEYİN

BAŞLIĞI SİZ BELİRLEYİN Lise yıllarında okula gitmek için sadece bir otobüsümüz vardı. 88 Yeniçamlık-Montrö. Allah Allah nidaları ile tıka basa binilirdi otobüse. Biz Çankaya'daki İzmir Ticaret Lisesi'nde okurduk. Fransızlar tarafından 1850'lü yıllarda kilise olarak yapılan bir okul. Okulun merdivenlerinin aşındığı için oyuk olduğunu hiç unutmam. Bina eskide olsa kaliteli eğitim verilirdi. Otobüs ile okula giderken insanları incelerdim. MEMLEKET İSTERİM Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun; Kuşların çiçeklerin diyarı olsun. Memleket isterim Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun; Kardeş kavgasına bir nihayet olsun. Memleket isterim Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun; Kış günü herkesin evi barkı olsun. Memleket isterim Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun; Olursa bir şikâyet ölümden olsun. Cahit Sıtkı Tarancı Şairin dilekleri gibi hayalim vardı insanları tiril tiril giydirirdim. Hepsi şık güzel ve yakışıklı olurdu benim için. Otobüslere Allah Allah nidaları ile binilmeyen kibar centilmen insanlar olurdu hayallerimde. Kendi adıma değilde insanlarım adına hayaller kurardım. Aradan geçti 32 sene benim hayallerde değişme yok. Belkide bu hafta yaşadıklarımdan böyle düşünüyorum. Bir anne düşünün bütün gün çocuğunun elinden tutmak zorunda kalan Bir kadın düşünün eşim hapisten daha çıkmayacak diyen Bir kardeş düşünün kardeşinin eroin kullanmasından nefret eden Bir yalnız anne düşünün yıllarca evlatları için uğraşıp onları güzel yerlerde görmek isteyen Engelli çocuğunu rehabilitasyona götürmek için servis bekleyen, Evladının kanser ile imtihanına şahit olan ve kendi imtihanınızı düşünün. Bu kadınlara veya evli olan eşlere sorsak bir daha dünyaya gelseniz ne yapardınız diye; "Evlenmem, okurum" cevapları çoğunlukta olur Peki "şimdi neden kendin için birşeyler yapmıyorsun?" dediğimizde bahane çok. Bu imtihanları görüp içim sızlarken sokakta top oynayan çocukları görüp umutlu hayaller kurabilen bir kadınım ben. Aydan Kurt