ANNE SENDEN SONRASI

ANNE SENDEN SONRASI Prangalar taktılar anne, senin ardından Mutluluğum terk etti, yitti senden sonrası Canımı çok yaktılar anne, senin ardından Tüm yaşama sevincim, bitti senden sonrası Gül bahçesinden sonra, nar kuyusuna düştüm El uzatan olmadı, gamla hasretle piştim Şu dünya sürgünümde, yalnızlığıma şaştım Sahte dostlar girdaba itti senden sonrası. Güvendiğim dağlara çoktan karlar yağmıştı Yaşama hevesimi, kederlerim boğmuştu. Yokluğunda cihana, yeni mecnun doğmuştu Aklımın firarına yetti senden sonrası. Gittin ya ne çocukluk, ne de gençlik yaşadım Dağlar artık meskenim, şehirleri boşadım Ömrüm zemheri oldu, dört mevsimde üşüdüm Çile baharla yazı, attı senden sonrası. Basılıp da çiğnendi, yürek denen organım Umutlarım darıldı, dert boynumda urganım Döşeğim taşlar oldu, yağmur ise yorganım Taşlar gibi hayat da, battı senden sonrası. Durmuş TUNACIK