NUR'UN İKİ KURMAYINDAN BIRİ: Mustafa SUNGUR
<div style="color: rgb(34, 34, 34); font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">“ Sungur Ağabey”i ilk defa, bir vesile ile ziyaret ettiği Birecik Dershane’sinde tanıdım.<br />
<br />
Lise birde hevesli ve iştahlı bir talebeydim. Yine bir okul çıkışı başta Hüseyin (Ataç) ve Müslüm (Yurtçu) olmak üzere , “bazı” dost ve arkadaşlarla konuşa şakalaşa yola düşmüş ( Elimdeki romanımsı bir şeyde ele aldığım gibi), mutad bir şekilde boş vaktimizi kıymetlendirmek üzere “o nurani mekanı”ın huzur verici iklimine can atmıştık.<br />
<br />
İkindi’yi, ancak farzına ulaştığımız Mahmut Paşa Camii imamı, şimdi Risalehaber yazarlarından Mehmed Arslan hocamızın ardında kıldıktan sonra, “ikindi dersi” için mekan değiştirmiştik. Dersteki mevzu 15. Şua’daydı galiba. Aradan uzun yıllar geçtiği için tam hatırlayamıyorum gene de.<br />
***<br />
“Meselâ, dağlar, zîhayata ve insana lâzım olan bütün madenleri, ilâçları ve hayata lâzım şeyleri taşıyor ve birinin emriyle ve tedbiriyle gayet mükemmel bir hazine, bir ambar olduğu gibi; zemin dahi bütün o zîhayatın erzaklarını bir Rezzâk-ı Hakîmin kuvvetiyle yetiştiren kemâl-i mizan ve intizamla bir tarla, bir harman, bir matbahtır. Hattâ her insanın ve cismindeki herbir uzvun bir deposu ve mahzeni, hattâ bir hücrenin dahi bir ihtiyat mahzenciği bulunması gibi, git gide tâ dâr-ı âhiretin bir mahzeni dünyadır; ve Cennetin bir tarlası ve deposu, bu âlemdeki hüsünleri ve hasenatları ve nurları mahsul veren âlem-i İslâmiyet ve hakikatli insaniyet; ve Cehennemin bir ambarı ise, şerleri ve çirkinleri ve küfürleri mahsul veren ve şer olan ademden gelen ve hayır olan vücut âlemlerini telvis eden pis maddeler, taifeler; ve yıldızların hararet mahzeni, Cehennem; ve nurlar hazinesi, bir Cennettir ki..”<br />
<br />
Bu pasajı hem okuyup hem de açıklayan Kamil Kankılıç ağabey, içeriye girenleri görünce ayağa kalktı, gelenlerden orta yaşlı, sevecen bakışlı ama bir büyük davanın hamili olması cihetiyle olabildiğince vakur ağabey oturmasını işaretlemeden önce kucakladı onu. Sağdan başlayarak bizlerle de… Bir yandan da:<br />
<br />
“Maşaallah, maşaallah…” diyordu.<br />
<br />
Kitabı ona vermeye çalışan büyüğü reddederek dinlemeyi seçen ağabeyin kimliğini dersin sonunda öğrendik. Üstad Bediüzzaman Hazretleri’nin “ Hayatım hayatınla devam edecek” buyurduğu Mustafa Sungur Ağabey’di.<br />
<br />
***<br />
<br />
"MUSTAFA SUNGUR<br />
<br />
Mütevazi bir insan, hizmeti düşünür her an,<br />
Meskeni bütün cihan, Kahraman Mustafa Sungur.<br />
<br />
Kaynağından içmiş suyu, zerresine sindirmiş,<br />
Kalbinde yanan ateşi, ihlâs ile dindirmiş.<br />
<br />
Nur’un hâmili olmuş, taşımış tüm cihana,<br />
SÖZLER naşiri olmuş, neşretmişler her yana.<br />
<br />
Her dile tercümeye, onca gayret sarf etmiş,<br />
Gelince Nurlu haber, gâyet hoşuna gitmiş.<br />
<br />
Çıkmamış hiç dilinden gıybet denen nemîme,<br />
Tevekkül kılmış Hakk’a, ricâ, akl-ı selim’e.<br />
<br />
Hizmet-denince-hizmet, her şey bitti demektir,<br />
O’nun için en-makbul, en-mukaddes emektir.<br />
<br />
Saff-ı Evvel Ağbeyler, hakikaten ter-temiz,<br />
Onlar sever Üstadı, biz onları severiz.<br />
<br />
Onlar Aziz Üstada, kardeş, yoldaş olmuşlar,<br />
O kasvetli zamanda, küfre karşı durmuşlar.<br />
<br />
Nur’a iktifa edip, O’nda karar kılmışlar,<br />
Isparta Kahramanı, arkadaşı olmuşlar.<br />
<br />
İstirahat kabirde, burda koşturmak gerek,<br />
Gidilecek çok yer var, gidip, ulaşmak gerek.<br />
<br />
Bediüzzaman evleri, dünyanın her yanında,<br />
Sıcacık bir tahassün, tüm dünya mekânında.<br />
<br />
Medreseler, bir mektep, orda Nur’lar tahsilde,<br />
Vakıf’lar, her bir yanda, ders veriyor kürsüde.<br />
<br />
Ömrü Nur’a fedadır, Fedakâr Sungur Ağbey,<br />
Cennet sana sezâdır, Essâdık Sungur Ağbey<br />
<br />
Resûlümün (a.s.m.) sancağı, altında haşr olunuz,<br />
Üstadımla birlikte, Cennette neşr olunuz." mısralarıyla Eyüp Otman refikimce anlatılan ağabeyi görmek hususunda talihim bir defa da İstanbul’da güldü bana.<br />
<br />
Tahsil yıllarımdı. Isparta Talebe Yurdu’ndaki Çarşamba derslerinden birindeydik. Dersin başında geldi bu sefer. Yanında tanımadığım bir yığın hizmet ehli…<br />
<br />
Hatırladığım kadarıyla gazeteden birkaç yazar da arzı endamdaydı. İşaret ettiği bir vakıf ağabeye – galiba bir mektuptu- okutuyor, kendisi de izah ediyordu.<br />
<br />
“Bu ulum-u imaniyede fetva vazifesiyle tavzif edilmişiz.” ifadesine gelince,<br />
<br />
“Vazifeli ya…” diyordu. “Müceddid ya…"<br />
<br />
İçimden tamamlıyordum onu: " Bir nevi bu asrın mehdisi, AMA BUYURDUĞU GİBİ "BİR NEVİ"..."<br />
<br />
Daha sonra Dost Tv’de yayınlanan bir canlı yayında:<br />
<br />
“ İstikbal’de Risale-i Nur dünyanın anayasası olacak yani…” derken “Helaket ve felaket asrı”ndan sonra çıkacak mesut günleri – Üstad’ından ders alarak elbet- işaret ediyordu, belli ki...<br />
<br />
Son zamanlarında hem bu kanaatını “tadil” etmesi, hem de Risaleleri sadeleştirme niyetlerine şiddetle karşı çıkması yüzünden O’na karşı “nazlanan” dostların varlığı bile eminim ki onun camianın “ zındıkanın parmak sokmasıyla” hercümerce gelen manzarası karşısında bile engin şefkatini çekmiş, hepsine – tıpkı Üstad’ı gibi- muhabbet ve uhuvvet şartıyla dua etmesine vesile olmuştu.<br />
***<br />
“Dört-beş yıl kadar önce idi… Yakın oturduğumuz bir ders arasında söz bir vesile ile Risâle’lere indeks, lügatçe ve dipnot ilâveleri ile sadeleştirme arayışlarına gelmişti. Kestirmeden gidip, kendisine hitabla:<br />
<br />
“Sungur abi, Risâle-i Nurların diline dokunmayı hıyânet telâkki ediyorum!” dedim.<br />
<br />
Birden o güzel simâsı aydınlandı, yüzü güldü ve kendisene muhalefet ettikleri anlaşılan birilerine duyurmak ister gibi:<br />
<br />
“Ben de öyle görüyorum kardeşim, ben de!” dedi.<br />
<br />
Nitekim Nurların sadeleştirilmesinin infiâl uyandırdığı yakın geçmişte Üstad’ın hayattaki talebelerinin âdeta lokomotifi olmuş, bir mektubla sadeleştirme faaliyetlerine karşı müştereken çıkılmasında büyük gayret sarfetmişti.” (Hüseyin Yılmaz)<br />
***<br />
Muhterem muhibbim ve – mazideki- mesai arkadaşım Hüseyin Yılmaz’ın gazetedeki satırlarını pek manalı buluyor, Risale-i Nur’un dilinin “Asil Türkçe’nin istikbali” olması cihetiyle mahfuz kalma bayrağını dalgalandırmaya devam ettirmeliyiz diyorum. Ta ki…</div>
<div style="color: rgb(34, 34, 34); font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"> </div>
<div style="color: rgb(34, 34, 34); font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Mehmet Nuri BİNGÖL</div>
Ekleme
Tarihi: 10 Ağustos 2020 - Pazartesi
NUR'UN İKİ KURMAYINDAN BIRİ: Mustafa SUNGUR
<div style="color: rgb(34, 34, 34); font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">“ Sungur Ağabey”i ilk defa, bir vesile ile ziyaret ettiği Birecik Dershane’sinde tanıdım.<br />
<br />
Lise birde hevesli ve iştahlı bir talebeydim. Yine bir okul çıkışı başta Hüseyin (Ataç) ve Müslüm (Yurtçu) olmak üzere , “bazı” dost ve arkadaşlarla konuşa şakalaşa yola düşmüş ( Elimdeki romanımsı bir şeyde ele aldığım gibi), mutad bir şekilde boş vaktimizi kıymetlendirmek üzere “o nurani mekanı”ın huzur verici iklimine can atmıştık.<br />
<br />
İkindi’yi, ancak farzına ulaştığımız Mahmut Paşa Camii imamı, şimdi Risalehaber yazarlarından Mehmed Arslan hocamızın ardında kıldıktan sonra, “ikindi dersi” için mekan değiştirmiştik. Dersteki mevzu 15. Şua’daydı galiba. Aradan uzun yıllar geçtiği için tam hatırlayamıyorum gene de.<br />
***<br />
“Meselâ, dağlar, zîhayata ve insana lâzım olan bütün madenleri, ilâçları ve hayata lâzım şeyleri taşıyor ve birinin emriyle ve tedbiriyle gayet mükemmel bir hazine, bir ambar olduğu gibi; zemin dahi bütün o zîhayatın erzaklarını bir Rezzâk-ı Hakîmin kuvvetiyle yetiştiren kemâl-i mizan ve intizamla bir tarla, bir harman, bir matbahtır. Hattâ her insanın ve cismindeki herbir uzvun bir deposu ve mahzeni, hattâ bir hücrenin dahi bir ihtiyat mahzenciği bulunması gibi, git gide tâ dâr-ı âhiretin bir mahzeni dünyadır; ve Cennetin bir tarlası ve deposu, bu âlemdeki hüsünleri ve hasenatları ve nurları mahsul veren âlem-i İslâmiyet ve hakikatli insaniyet; ve Cehennemin bir ambarı ise, şerleri ve çirkinleri ve küfürleri mahsul veren ve şer olan ademden gelen ve hayır olan vücut âlemlerini telvis eden pis maddeler, taifeler; ve yıldızların hararet mahzeni, Cehennem; ve nurlar hazinesi, bir Cennettir ki..”<br />
<br />
Bu pasajı hem okuyup hem de açıklayan Kamil Kankılıç ağabey, içeriye girenleri görünce ayağa kalktı, gelenlerden orta yaşlı, sevecen bakışlı ama bir büyük davanın hamili olması cihetiyle olabildiğince vakur ağabey oturmasını işaretlemeden önce kucakladı onu. Sağdan başlayarak bizlerle de… Bir yandan da:<br />
<br />
“Maşaallah, maşaallah…” diyordu.<br />
<br />
Kitabı ona vermeye çalışan büyüğü reddederek dinlemeyi seçen ağabeyin kimliğini dersin sonunda öğrendik. Üstad Bediüzzaman Hazretleri’nin “ Hayatım hayatınla devam edecek” buyurduğu Mustafa Sungur Ağabey’di.<br />
<br />
***<br />
<br />
"MUSTAFA SUNGUR<br />
<br />
Mütevazi bir insan, hizmeti düşünür her an,<br />
Meskeni bütün cihan, Kahraman Mustafa Sungur.<br />
<br />
Kaynağından içmiş suyu, zerresine sindirmiş,<br />
Kalbinde yanan ateşi, ihlâs ile dindirmiş.<br />
<br />
Nur’un hâmili olmuş, taşımış tüm cihana,<br />
SÖZLER naşiri olmuş, neşretmişler her yana.<br />
<br />
Her dile tercümeye, onca gayret sarf etmiş,<br />
Gelince Nurlu haber, gâyet hoşuna gitmiş.<br />
<br />
Çıkmamış hiç dilinden gıybet denen nemîme,<br />
Tevekkül kılmış Hakk’a, ricâ, akl-ı selim’e.<br />
<br />
Hizmet-denince-hizmet, her şey bitti demektir,<br />
O’nun için en-makbul, en-mukaddes emektir.<br />
<br />
Saff-ı Evvel Ağbeyler, hakikaten ter-temiz,<br />
Onlar sever Üstadı, biz onları severiz.<br />
<br />
Onlar Aziz Üstada, kardeş, yoldaş olmuşlar,<br />
O kasvetli zamanda, küfre karşı durmuşlar.<br />
<br />
Nur’a iktifa edip, O’nda karar kılmışlar,<br />
Isparta Kahramanı, arkadaşı olmuşlar.<br />
<br />
İstirahat kabirde, burda koşturmak gerek,<br />
Gidilecek çok yer var, gidip, ulaşmak gerek.<br />
<br />
Bediüzzaman evleri, dünyanın her yanında,<br />
Sıcacık bir tahassün, tüm dünya mekânında.<br />
<br />
Medreseler, bir mektep, orda Nur’lar tahsilde,<br />
Vakıf’lar, her bir yanda, ders veriyor kürsüde.<br />
<br />
Ömrü Nur’a fedadır, Fedakâr Sungur Ağbey,<br />
Cennet sana sezâdır, Essâdık Sungur Ağbey<br />
<br />
Resûlümün (a.s.m.) sancağı, altında haşr olunuz,<br />
Üstadımla birlikte, Cennette neşr olunuz." mısralarıyla Eyüp Otman refikimce anlatılan ağabeyi görmek hususunda talihim bir defa da İstanbul’da güldü bana.<br />
<br />
Tahsil yıllarımdı. Isparta Talebe Yurdu’ndaki Çarşamba derslerinden birindeydik. Dersin başında geldi bu sefer. Yanında tanımadığım bir yığın hizmet ehli…<br />
<br />
Hatırladığım kadarıyla gazeteden birkaç yazar da arzı endamdaydı. İşaret ettiği bir vakıf ağabeye – galiba bir mektuptu- okutuyor, kendisi de izah ediyordu.<br />
<br />
“Bu ulum-u imaniyede fetva vazifesiyle tavzif edilmişiz.” ifadesine gelince,<br />
<br />
“Vazifeli ya…” diyordu. “Müceddid ya…"<br />
<br />
İçimden tamamlıyordum onu: " Bir nevi bu asrın mehdisi, AMA BUYURDUĞU GİBİ "BİR NEVİ"..."<br />
<br />
Daha sonra Dost Tv’de yayınlanan bir canlı yayında:<br />
<br />
“ İstikbal’de Risale-i Nur dünyanın anayasası olacak yani…” derken “Helaket ve felaket asrı”ndan sonra çıkacak mesut günleri – Üstad’ından ders alarak elbet- işaret ediyordu, belli ki...<br />
<br />
Son zamanlarında hem bu kanaatını “tadil” etmesi, hem de Risaleleri sadeleştirme niyetlerine şiddetle karşı çıkması yüzünden O’na karşı “nazlanan” dostların varlığı bile eminim ki onun camianın “ zındıkanın parmak sokmasıyla” hercümerce gelen manzarası karşısında bile engin şefkatini çekmiş, hepsine – tıpkı Üstad’ı gibi- muhabbet ve uhuvvet şartıyla dua etmesine vesile olmuştu.<br />
***<br />
“Dört-beş yıl kadar önce idi… Yakın oturduğumuz bir ders arasında söz bir vesile ile Risâle’lere indeks, lügatçe ve dipnot ilâveleri ile sadeleştirme arayışlarına gelmişti. Kestirmeden gidip, kendisine hitabla:<br />
<br />
“Sungur abi, Risâle-i Nurların diline dokunmayı hıyânet telâkki ediyorum!” dedim.<br />
<br />
Birden o güzel simâsı aydınlandı, yüzü güldü ve kendisene muhalefet ettikleri anlaşılan birilerine duyurmak ister gibi:<br />
<br />
“Ben de öyle görüyorum kardeşim, ben de!” dedi.<br />
<br />
Nitekim Nurların sadeleştirilmesinin infiâl uyandırdığı yakın geçmişte Üstad’ın hayattaki talebelerinin âdeta lokomotifi olmuş, bir mektubla sadeleştirme faaliyetlerine karşı müştereken çıkılmasında büyük gayret sarfetmişti.” (Hüseyin Yılmaz)<br />
***<br />
Muhterem muhibbim ve – mazideki- mesai arkadaşım Hüseyin Yılmaz’ın gazetedeki satırlarını pek manalı buluyor, Risale-i Nur’un dilinin “Asil Türkçe’nin istikbali” olması cihetiyle mahfuz kalma bayrağını dalgalandırmaya devam ettirmeliyiz diyorum. Ta ki…</div>
<div style="color: rgb(34, 34, 34); font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"> </div>
<div style="color: rgb(34, 34, 34); font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">Mehmet Nuri BİNGÖL</div>
Yazıya ifade bırak !
Bu yazıya hiç ifade kullanılmamış ilk ifadeyi siz kullanın.
Okuyucu Yorumları
(0)
Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.
Diğer Yazıları
13
Nisan
05
Ocak
21
Kasım
13
Kasım
19
Eylül
20
Temmuz
24
Haziran
21
Haziran