SORUNUN KAYNAĞI KİM?

SORUNUN KAYNAĞI KİM? İnsanlar ile olan ilişkilerimize baktığımızda, karşımıza bir sürü sorunlu insan profili çıktığını görürüz.Sosyal veya bireysel ilişkilerimizde içinden çıkılamayan altından kalkamadığımız binlerce sorun.      Baktığımızda eşler arası sorunlar, anne, baba ile bitmeyen hesaplaşmalar,kayınvalide ile bitmek bilmeyen çatışmalar, iş yerindeki farklılıklar hatta ve hatta çocuğumuz ile olan kavgamız. Hayatımızın bütününü kaplayan, başka yönde ilerlememize izin vermeyen, içinden çıkamadığımız sosyal ilişkiler.İçimizi, kalbimizi yoran görünürde dolu ama içi bomboş sorunlar. Neden bu kadar hayatımızı kapsıyor ve neden bizi bu kadar yormasına izin veriyoruz, ayrıca neden bu kadar öfkeliyiz? GELİN ÖNCE BU KONUYA EĞİLELİM.NEDEN BİZ BU KADAR ÖFKELİYİZ? Bu konuyu ele aldığımızda bir sürü etken görürüz. Yorgunluk, uykusuzluk, yetersizlik hissi, değersiz hissetme, bir şeyleri kanıtlama çabası, hatta yanımızdan ayırmadığımız telefon ve sosyal medya. Evet bu etkenlerin bizi daha da çok yıpratmasının da etkisi ile çok fazla insanlarla sorun yaşıyoruz. Peki ama neden, ya da sorunun kaynağı kim? Bu sorunlar beni günbegün daha da öfkeli mi yapıyor? Hayatımı daha da içinden çıkılmaz bir duruma mı sokuyor? Şimdi derim ki gelin bu sorulara birlikte cevap verelim.      Öncelikle sizden ricam, sorunun ne olduğunu düşünmeniz; bunun hayatınızı olumsuz yönde nasıl etkilediğinin farkına varmanız ve en önemlisi aynayı kendinize çevirmeniz.Olaylar karşısında bizim en çok yaptığımız hatanın başında karşı tarafı suçlamak gelir.Hep başkaları suçludur.Oysa ki suçlu aramak yerine çözüm arayışına girsek, olaylar karşısında benim duruşum nasıl olmalıyı belirlesek, karşıdaki insanla empati kurup onun açısından da değerlendirsek, şöyle bir iç dünyamızda yolculuğa çıksak, hataların, kusurların kaynağının belki de biz olduğumuzun farkına varırız. Bir çoğunuz bana kızacak belki ama olayları böyle değerlendirirsek; ancak içinden çıkıp iç huzura kavuşuruz.Derim ki siz kendinizi yoklayın, olaylardaki hata payınızı araştırın, önce işe kendinizi düzeltmekten başlayın.Rabbim bu sorunlar ile bana neyi öğretmek istiyor; şayet bu bir sınav ise ben bundan nasıl güzel not alırımlara bakın.Olaylar sizin bakış açınızı değiştirerek yeni öğretiler ile beslesin.İnanın sorunu büyütüp öfkenizi beslemekten daha hayırlı olacaktır.      Bu dünyanın geçici olduğunu fark ederek davranın.İnsanlar ile sınırlarınız olsun, onlar ile ilişkilerinize yeni bir başlangıç yapın .Önce kendinizi tanıyın ve başkalarının da iyi yanlarını daha çok göze alarak tekrar onlara şans verin, geçmişi affedin, affetmediğiniz her şey beyninize yük olur. Yaptığınız her eylemi Allah'ın rızasını gözeterek yapın.O zaman kibirden uzaklaşır; kişiye karşı fedakar tavırlarınızı O'nun rızası için yapmak ağır gelmez nefse.Her insan kendi yaptığı işten, duruştan sorumlu tutulacak; bunu asla unutmayın ve mutlu huzurlu ilişkiler kurma şansınızı gurura ve kibire tercih etmeyin.      Sorunun kaynağı sizsiniz ve siz isterseniz hayatınızdaki her türlü sorunun üstesinden gelirsiniz... GÜLHANIM CAN