(K)ULAK

(K)ULAK Gözlerini kapattı ve dinledi... Sınırlı harfleri, birden fazla anlam yüklenen sözcükleri yoktu. Bir şey anlatmak istediği kesindi. Lakin anlamak için şuurlu bir yürek gerekti. Hiç kuşkusuz vermek istediği bir mesajı vardı; müspet ya da menfî. Sadece bir ses. Belki de bir nefes... Zorladı zihnini. Tüm bildiklerini yokladı sonra. Henüz gitmeden onu anlamalıydı. Ne anlam yüklüydü bu sessizlikteki ses? Korkuyordu bir yanı, felaket tellâlı mıydı yoksa? Sonuçta haddini aşanların, taşkınlık yapıp ululaşanların, kötülükleri elleriyle yayanların yok olmalarına sebep olmuştu. Biraz daha mühlet istedi vakit varken. İyimser tarafı devreye girdi. Olsa olsa bu devâsa sesin, bereket getireceği müjdesini verdiğini düşündü. En azından umudu bu yöndeydi. Gözü yaşlı derlerdi ya ona. Sıcaklığından da belliydi az sonra ağlayacağı... Ellerini açtı semaya... Gözlerini kapattı. Ilık ılık dokunuşlarını hissetti sonra bad-ı sedanın. Düştü avuçlarına bir bir rahmetin damlası... Sema KOCA 30 Kasım 2021