AYLAR BİZE HEP MUHARREM OLDU
<p><strong>Muharrem: Hürmete Lâyık </strong></p>
<p>Muharrem, Kurban Bayramı ve hac ibadetinin kendisinde gerçekleştiği Zilhicce’den sonra gelen, Hz. Muhammed’in “Şehrullah: Yani, Allah’ın Ayı” diye nitelendirdiği kutlu ay...</p>
<p>Yine geldi savaşın yasaklandığı, barışın yeşerdiği barış ayı...</p>
<p>Bu ay; ‘eşhur-u hurum’ “Haram aylardan biri.”</p>
<p>Muharrem, haram kılınmış, hürmete lâyık… Hürmetle başlayan bir pilot-zaman…</p>
<p>Bize böyle belletti ilâhi öğreti... Barış olmalıydı... Savaşa son verilmeliydi... Kan dökülmemeliydi… İnsanlar kucaklaşmalı, her halde kardeş olduklarını hatırlamalıydılar. Aynen Müminlerin emîri Hz. Ali (r.a)’nin buyurduğu gibi... “Ya dinde kardeş... Ya yaratılışta...”</p>
<p>Gönlümüz sevinç dolu, yüreklerdeki pusula barışı gösteriyor… Savaşlar bitecek ve barış olacak…</p>
<p><strong>Muharrem: Hicrî Yılbaşı </strong></p>
<p>Muharrem, kamerî ayların ilki… Yepyeni bir yıl... Hicrî yıldönümü...</p>
<p>Hicret; Kardeşliğe açılan yolculuğun öyküsü… Gönüllerde başlayıp gönüllerde biten bir duygu iklimi… Hicret bir milâd...</p>
<p>Hz. Muhammed’in 622 yılında Mekke’den Medine’ye kutlu yolculuğu, hicretten 17 yıl sonra Hz. Ömer’in halifeliği döneminde Hz. Ali’nin teklifiyle hicrî takvimin başlangıcı olarak kabul ediliyor, Muharrem de bu takvimin ilk ayı oluyordu…</p>
<p> </p>
<p><strong>10 Muharrem: Aşure Günü </strong></p>
<p>Aşure… Muharrem ayının onuncu günü...</p>
<p>Sevgili Peygamberimiz buyuruyor ki:</p>
<p>“Ramazan orucundan sonra en faziletli oruç, Allah’ın değer verdiği ay olan Muharrem ayında tutulan aşure orucudur…” (Müslim, “Sıyâm”, 202)</p>
<p>Aşure günü tarihte bazı olayların meydana geldiği rivayet edilir:</p>
<p>Nuh (a.s.)’un gemisinin tufandan kurtulup Cudi Dağı'nın tepesine oturması ve inkârcıların da bütünüyle yok olup gitmesi, Hz. Adem (a.s.)’in tevbesi, Hz. İbrahim (a.s.)’in ateşten kurtulması ve Hz. Yakub (a.s.)’un oğlu Hz. Yusuf’a kavuşması, Hz. Musa ve İsrailoğullarının Firavun’un zulmünden kurtulması vs. (Umdetü’l-Kâri Şerhi, Sahih-i Buhârî, 9, 191; Yavuz, Yusuf Şevki, “Aşure”, DİA, IV, 24-26)</p>
<p><strong>Ortak Tat: Aşure </strong></p>
<p>Muharrem ayına ait güzelliklerden birisi de, uzun yıllardır yaşattığımız aşure tatlısı geleneğidir. Milletimiz komşularına, dost ve akrabalarına yılda iki defa güzellik dağıtır: Birisi kurbanda et, ikincisi de aşurede tatlı…</p>
<p>Aşure paylaşmanın, dayanışmanın, birlikteliğin ve sevginin ifadesi, bolluk ve bereketin simgesi…</p>
<p>Aşurenin bu mecazî anlamı bizim için bugün her zamankinden daha fazla önem taşımakta… Bilindiği üzere Hz. Nuh’un gemisinde her canlıdan bir çift vardır. Bunların her biri ötekinden farklılığını ortaya koyarak asgari müşterekte birlikteliğe ve bütüne katkı sağlayarak tufandan kurtulur; tıpkı aşure aşında bir araya gelen farklı bakliyat, meyve, tatlı ve tuzluların farklılıklarının aynı vasata-ortak tada katkı sağlamaları gibi…</p>
<p>Farklılıklarıyla “ortak ideal ve istikbal lezzeti”ne katkı sağlayıp bir çeşni kattığımızda ve farklılıkları bir kültürel zenginlik olarak gördüğümüzde; bakliyatın “heterojen”liğinden aşure aşının “homojen”liğine bin yıldır katkı sağlayan, insanlığın farklı tecrübelerini, geleneklerini, değer ve anlayışlarını bağrında barındıran, farklı inanç ve kültürlerle bir arada yaşayan milletimizin bu kültürel zenginliğini hiçbir oyun bozamayacaktır.</p>
<p>Ancak eğer, nasıl ki fasulye aşuredeyken diriliğini korumaya devam etmek için direnir de, pişmemekte inat ederse aşure içinde sırıtır, lezzet çatışmasına sebep olursa, farklılıkların birbirini itmesi de barış içinde birlikte yaşamaya engel olacaktır.</p>
<p>Milletimiz, bugün de; “farklılıkların ahenk içindeki ortak tada katkı sağlamaları”, “birlik” gibi kültürümüzün özünde hep var olan güzellikleri devam ettirme bilinci ile “Buğday, pirinç, su, şeker, fasulye, nohut, badem, ceviz, fındık, üzüm, kayısı, incir, karanfil, zencefil” gibi birbirinden farklı tatları aynı kazanda kaynatıp, Muhammedî muhabbetten birkaç damla gülsuyu katarak aşure aşı yapmaya, birlikte yaşamanın sembolünü tadarken muhabbeti paylaşmaya devam etmektedir.</p>
<p> </p>
<p><strong>Muharrem: Hüseyn-i Kerbelâ’yı Elvan Eden Gün </strong></p>
<p>Yıllardan 680, aylardan Muharrem...</p>
<p>“Yıllar geçiyor ki ya Muhammed, Aylar bize hep muharrem oldu!</p>
<p>Akşam ne güneşli bir geceydi, Eyvah o da leyl-i mâtem oldu.”</p>
<p>Mehmet Akif doksan sene önce yazdığı, “Pek Hazin Bir Mevlid Gecesi” isimli şiirine bu beyitler ile başlar.</p>
<p>Alvarlı Efe Hazretleri de:</p>
<p>“Bu gün mâh-ı Muharremdir, muhibb-i hanedan ağlar.</p>
<p>Bu gün eyyam-ı matemdir, bu gün âb-ı revan ağlar.</p>
<p>Hüseyn-i Kerbelâ’yı elvan eden gündür.</p>
<p>Bu gün Arş-ı muazzamda olan âli divan ağlar..” diyerek hüznünü ifade eder.</p>
<p>Muharrem... hüzün gecesi… Kerbelâ… Hz. Hüseyin’in şehâdeti… Onun siyasî ihtiraslar uğruna acımasızca şehit edilmesi, peygamberimizi ve onun Ehl-i Beyt'ini seven müminleri derinden yaralamış, mümin kalpler yanmış, asırlar geçse de bu yangın ve gözyaşları dinmemiştir…</p>
<p>Fırat’ın yanı başında... Suyun akış sesini duyup dururken... Kuşatılmışlık içinde susuzluk çeken mazlum bir kafile...</p>
<p>Hz. Hüseyin… Hz. Ali ile Hz. Fatıma’nın küçük oğlu; Rasulüllah (s.a.s.) Efendimiz’in sevgili torunu... Peygamberimiz’in, ağabeyi Hz. Hasan’la beraber dünyanın iki çiçeği, ahirette de, “cennet çocuklarının efendileri” diye övdüğü (Buhârî, “Menakıb”, 22) ve “Allah’ım, ben onları seviyorum, Sen de sev!” diye haklarında dua ettiği, (Tirmizî, “Menakıb”, 31) adını bizzat kendisinin koyduğu ciğerparesi…</p>
<p>Ve yakınları... Kadınlar, çocuklar... Bir şiddet günü ki, asırlardır yürek kanatır. Aylar ve yıllar geçtikçe daha çok yaktı bağırları Hz. Hüseyin’in aşkı… Çocuklara, ona olan sevgiyle Hüseyin adı verildi. Hattatlar onu yazdı, kalem ağladı, mürekkep ağladı. Nakkaşlar yazılanları renklerle taçlandırdılar. Fırça ağladı, renk ağladı. Ve onun kan damlalarıyla sulanan topraklarda insanlar mekân tutmaya başladılar. Çöller hayat buldu, Hüseyin aşkıyla yeşillendi, imar oldu. Çöl ile birlikte gönüllerdeki sevgi de çoğaldı ve Kerbelâ önce bir kasaba, sonra Hüseyin sevgisiyle ruh ve kültür oldu. O aşk ki, Kerbelâ’nın taşına, tuğlasına şekil verdi, kubbesine, yapısına estetik oldu. Meşhedü’l-Hüseyn’e Mimar Sinan’ın usta çizgileri ve Matrakçı Nasuh’un bakışı yansıdı... Camisini, Sultan III. Murat’ın Valisi Ali Paşa yaptırdı, türbesini Necip Paşa eliyle Sultan Abdülmecid onarttı. “Hadikatü’s-Suadâ” adıyla kitabını Fuzulî yazdı, ağıtını Kâzım Paşa…</p>
<p> </p>
<p>“Düştü Hüseyn atından sahrâ–yı Kerbelâ’ya</p>
<p>Cibrîl var haber ver sultân–ı enbiyâya”</p>
<p>Hz. Hüseyin şehit oldu… Onun şehadetini anlatan, bu hüznü dile getiren, Ehl-i Beyt sevgisi ile dolu gönüllerden süzülüp gelen duyguların kâğıda dökülmüş manzumeleri olan, “Maktelü’l-Hüseyin” adında nice mersiyeler yazıldı. (Bkz. İlyas Üzüm, “Hz.Hüseyin”, DİA., XVIII, 522-524; Mustafa Uzun, “Kerbelâ “,DİA, XXV, 274,275; Şeyma Güngör, “Maktelü’l-Hüseyin”,DİA., XXVII, 456-457)</p>
<p>Gözyaşını kullar döktü ve kumlar kuruttu...</p>
<p>Yaşanmış ve geri dönüşü olamayan bu yanlış ve üzücü hadiseyi yeniden düşünmek gerek… Muharremi yeniden anlamak ve anlamlandırmak gerek…</p>
<p>Ortak tadımızı bozacak, pişmiş aşımıza su katacaklara tek yürek olarak direnmek gerek...</p>
<p>Bu duygu ve düşüncelerle, başta Seyyid-i Şühedâ İmam Hz. Hüseyin ve Kerbelâ şehitleri olmak üzere bütün şehitlerimizi rahmetle anıyor, onların İmam Zeynelabidin ile süren aziz hatırasını yad ediyor, Ehl-i Beyt-i Mustafa’yı saygıyla selamlıyor; asırlardan beri Hz. Peygamber ve Ehl-i Beyt sevgisi etrafında kenetlenen milletimizin barış, huzur, güven, karşılıklı sevgi ve saygı içerisinde yaşamasını Allah’tan niyaz ediyorum.</p>
<p> </p>
Ekleme
Tarihi: 31 Ağustos 2019 - Cumartesi
AYLAR BİZE HEP MUHARREM OLDU
<p><strong>Muharrem: Hürmete Lâyık </strong></p>
<p>Muharrem, Kurban Bayramı ve hac ibadetinin kendisinde gerçekleştiği Zilhicce’den sonra gelen, Hz. Muhammed’in “Şehrullah: Yani, Allah’ın Ayı” diye nitelendirdiği kutlu ay...</p>
<p>Yine geldi savaşın yasaklandığı, barışın yeşerdiği barış ayı...</p>
<p>Bu ay; ‘eşhur-u hurum’ “Haram aylardan biri.”</p>
<p>Muharrem, haram kılınmış, hürmete lâyık… Hürmetle başlayan bir pilot-zaman…</p>
<p>Bize böyle belletti ilâhi öğreti... Barış olmalıydı... Savaşa son verilmeliydi... Kan dökülmemeliydi… İnsanlar kucaklaşmalı, her halde kardeş olduklarını hatırlamalıydılar. Aynen Müminlerin emîri Hz. Ali (r.a)’nin buyurduğu gibi... “Ya dinde kardeş... Ya yaratılışta...”</p>
<p>Gönlümüz sevinç dolu, yüreklerdeki pusula barışı gösteriyor… Savaşlar bitecek ve barış olacak…</p>
<p><strong>Muharrem: Hicrî Yılbaşı </strong></p>
<p>Muharrem, kamerî ayların ilki… Yepyeni bir yıl... Hicrî yıldönümü...</p>
<p>Hicret; Kardeşliğe açılan yolculuğun öyküsü… Gönüllerde başlayıp gönüllerde biten bir duygu iklimi… Hicret bir milâd...</p>
<p>Hz. Muhammed’in 622 yılında Mekke’den Medine’ye kutlu yolculuğu, hicretten 17 yıl sonra Hz. Ömer’in halifeliği döneminde Hz. Ali’nin teklifiyle hicrî takvimin başlangıcı olarak kabul ediliyor, Muharrem de bu takvimin ilk ayı oluyordu…</p>
<p> </p>
<p><strong>10 Muharrem: Aşure Günü </strong></p>
<p>Aşure… Muharrem ayının onuncu günü...</p>
<p>Sevgili Peygamberimiz buyuruyor ki:</p>
<p>“Ramazan orucundan sonra en faziletli oruç, Allah’ın değer verdiği ay olan Muharrem ayında tutulan aşure orucudur…” (Müslim, “Sıyâm”, 202)</p>
<p>Aşure günü tarihte bazı olayların meydana geldiği rivayet edilir:</p>
<p>Nuh (a.s.)’un gemisinin tufandan kurtulup Cudi Dağı'nın tepesine oturması ve inkârcıların da bütünüyle yok olup gitmesi, Hz. Adem (a.s.)’in tevbesi, Hz. İbrahim (a.s.)’in ateşten kurtulması ve Hz. Yakub (a.s.)’un oğlu Hz. Yusuf’a kavuşması, Hz. Musa ve İsrailoğullarının Firavun’un zulmünden kurtulması vs. (Umdetü’l-Kâri Şerhi, Sahih-i Buhârî, 9, 191; Yavuz, Yusuf Şevki, “Aşure”, DİA, IV, 24-26)</p>
<p><strong>Ortak Tat: Aşure </strong></p>
<p>Muharrem ayına ait güzelliklerden birisi de, uzun yıllardır yaşattığımız aşure tatlısı geleneğidir. Milletimiz komşularına, dost ve akrabalarına yılda iki defa güzellik dağıtır: Birisi kurbanda et, ikincisi de aşurede tatlı…</p>
<p>Aşure paylaşmanın, dayanışmanın, birlikteliğin ve sevginin ifadesi, bolluk ve bereketin simgesi…</p>
<p>Aşurenin bu mecazî anlamı bizim için bugün her zamankinden daha fazla önem taşımakta… Bilindiği üzere Hz. Nuh’un gemisinde her canlıdan bir çift vardır. Bunların her biri ötekinden farklılığını ortaya koyarak asgari müşterekte birlikteliğe ve bütüne katkı sağlayarak tufandan kurtulur; tıpkı aşure aşında bir araya gelen farklı bakliyat, meyve, tatlı ve tuzluların farklılıklarının aynı vasata-ortak tada katkı sağlamaları gibi…</p>
<p>Farklılıklarıyla “ortak ideal ve istikbal lezzeti”ne katkı sağlayıp bir çeşni kattığımızda ve farklılıkları bir kültürel zenginlik olarak gördüğümüzde; bakliyatın “heterojen”liğinden aşure aşının “homojen”liğine bin yıldır katkı sağlayan, insanlığın farklı tecrübelerini, geleneklerini, değer ve anlayışlarını bağrında barındıran, farklı inanç ve kültürlerle bir arada yaşayan milletimizin bu kültürel zenginliğini hiçbir oyun bozamayacaktır.</p>
<p>Ancak eğer, nasıl ki fasulye aşuredeyken diriliğini korumaya devam etmek için direnir de, pişmemekte inat ederse aşure içinde sırıtır, lezzet çatışmasına sebep olursa, farklılıkların birbirini itmesi de barış içinde birlikte yaşamaya engel olacaktır.</p>
<p>Milletimiz, bugün de; “farklılıkların ahenk içindeki ortak tada katkı sağlamaları”, “birlik” gibi kültürümüzün özünde hep var olan güzellikleri devam ettirme bilinci ile “Buğday, pirinç, su, şeker, fasulye, nohut, badem, ceviz, fındık, üzüm, kayısı, incir, karanfil, zencefil” gibi birbirinden farklı tatları aynı kazanda kaynatıp, Muhammedî muhabbetten birkaç damla gülsuyu katarak aşure aşı yapmaya, birlikte yaşamanın sembolünü tadarken muhabbeti paylaşmaya devam etmektedir.</p>
<p> </p>
<p><strong>Muharrem: Hüseyn-i Kerbelâ’yı Elvan Eden Gün </strong></p>
<p>Yıllardan 680, aylardan Muharrem...</p>
<p>“Yıllar geçiyor ki ya Muhammed, Aylar bize hep muharrem oldu!</p>
<p>Akşam ne güneşli bir geceydi, Eyvah o da leyl-i mâtem oldu.”</p>
<p>Mehmet Akif doksan sene önce yazdığı, “Pek Hazin Bir Mevlid Gecesi” isimli şiirine bu beyitler ile başlar.</p>
<p>Alvarlı Efe Hazretleri de:</p>
<p>“Bu gün mâh-ı Muharremdir, muhibb-i hanedan ağlar.</p>
<p>Bu gün eyyam-ı matemdir, bu gün âb-ı revan ağlar.</p>
<p>Hüseyn-i Kerbelâ’yı elvan eden gündür.</p>
<p>Bu gün Arş-ı muazzamda olan âli divan ağlar..” diyerek hüznünü ifade eder.</p>
<p>Muharrem... hüzün gecesi… Kerbelâ… Hz. Hüseyin’in şehâdeti… Onun siyasî ihtiraslar uğruna acımasızca şehit edilmesi, peygamberimizi ve onun Ehl-i Beyt'ini seven müminleri derinden yaralamış, mümin kalpler yanmış, asırlar geçse de bu yangın ve gözyaşları dinmemiştir…</p>
<p>Fırat’ın yanı başında... Suyun akış sesini duyup dururken... Kuşatılmışlık içinde susuzluk çeken mazlum bir kafile...</p>
<p>Hz. Hüseyin… Hz. Ali ile Hz. Fatıma’nın küçük oğlu; Rasulüllah (s.a.s.) Efendimiz’in sevgili torunu... Peygamberimiz’in, ağabeyi Hz. Hasan’la beraber dünyanın iki çiçeği, ahirette de, “cennet çocuklarının efendileri” diye övdüğü (Buhârî, “Menakıb”, 22) ve “Allah’ım, ben onları seviyorum, Sen de sev!” diye haklarında dua ettiği, (Tirmizî, “Menakıb”, 31) adını bizzat kendisinin koyduğu ciğerparesi…</p>
<p>Ve yakınları... Kadınlar, çocuklar... Bir şiddet günü ki, asırlardır yürek kanatır. Aylar ve yıllar geçtikçe daha çok yaktı bağırları Hz. Hüseyin’in aşkı… Çocuklara, ona olan sevgiyle Hüseyin adı verildi. Hattatlar onu yazdı, kalem ağladı, mürekkep ağladı. Nakkaşlar yazılanları renklerle taçlandırdılar. Fırça ağladı, renk ağladı. Ve onun kan damlalarıyla sulanan topraklarda insanlar mekân tutmaya başladılar. Çöller hayat buldu, Hüseyin aşkıyla yeşillendi, imar oldu. Çöl ile birlikte gönüllerdeki sevgi de çoğaldı ve Kerbelâ önce bir kasaba, sonra Hüseyin sevgisiyle ruh ve kültür oldu. O aşk ki, Kerbelâ’nın taşına, tuğlasına şekil verdi, kubbesine, yapısına estetik oldu. Meşhedü’l-Hüseyn’e Mimar Sinan’ın usta çizgileri ve Matrakçı Nasuh’un bakışı yansıdı... Camisini, Sultan III. Murat’ın Valisi Ali Paşa yaptırdı, türbesini Necip Paşa eliyle Sultan Abdülmecid onarttı. “Hadikatü’s-Suadâ” adıyla kitabını Fuzulî yazdı, ağıtını Kâzım Paşa…</p>
<p> </p>
<p>“Düştü Hüseyn atından sahrâ–yı Kerbelâ’ya</p>
<p>Cibrîl var haber ver sultân–ı enbiyâya”</p>
<p>Hz. Hüseyin şehit oldu… Onun şehadetini anlatan, bu hüznü dile getiren, Ehl-i Beyt sevgisi ile dolu gönüllerden süzülüp gelen duyguların kâğıda dökülmüş manzumeleri olan, “Maktelü’l-Hüseyin” adında nice mersiyeler yazıldı. (Bkz. İlyas Üzüm, “Hz.Hüseyin”, DİA., XVIII, 522-524; Mustafa Uzun, “Kerbelâ “,DİA, XXV, 274,275; Şeyma Güngör, “Maktelü’l-Hüseyin”,DİA., XXVII, 456-457)</p>
<p>Gözyaşını kullar döktü ve kumlar kuruttu...</p>
<p>Yaşanmış ve geri dönüşü olamayan bu yanlış ve üzücü hadiseyi yeniden düşünmek gerek… Muharremi yeniden anlamak ve anlamlandırmak gerek…</p>
<p>Ortak tadımızı bozacak, pişmiş aşımıza su katacaklara tek yürek olarak direnmek gerek...</p>
<p>Bu duygu ve düşüncelerle, başta Seyyid-i Şühedâ İmam Hz. Hüseyin ve Kerbelâ şehitleri olmak üzere bütün şehitlerimizi rahmetle anıyor, onların İmam Zeynelabidin ile süren aziz hatırasını yad ediyor, Ehl-i Beyt-i Mustafa’yı saygıyla selamlıyor; asırlardan beri Hz. Peygamber ve Ehl-i Beyt sevgisi etrafında kenetlenen milletimizin barış, huzur, güven, karşılıklı sevgi ve saygı içerisinde yaşamasını Allah’tan niyaz ediyorum.</p>
<p> </p>
Yazıya ifade bırak !
Bu yazıya hiç ifade kullanılmamış ilk ifadeyi siz kullanın.
Okuyucu Yorumları
(0)
Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.
Diğer Yazıları
04
Nisan
20
Şubat
31
Ağustos
04
Ağustos
04
Ağustos
27
Mayıs
11
Mayıs
11
Mayıs
09
Nisan
09
Nisan