KARINCA KARARINCA

KARINCA KARARINCA Yolları aştığımda uzun sürdü, Yıllarımı, senelerimi aldı benden, Yolun sonunda sanmıştım kendimi, Oysa daha yolun başındaymışım. Kendimi her şeyi bilir sanardım, Bilmediklerimi unutmuşum, Koca koca dağlarmış onlar, Biliyorum dediklerimin yanında, Bildiklerim ise bir sincap misaliymiş, Ben tamamım, bildim her şeyi demek, Bilmediklerini öğrenmemekmiş, Hakk yolu ile , ilim yolu bir arada olmaz ise, Tek kanatlı kuş misali olurmuş insan, İkisini bir arada yapabilmek, Göklerde cesurca süzülebilmekmiş, Nice alimin yoluna yoldaş olabilmekmiş, Şimdi yolun başındayım, Bilmediklerimi öğrenmek için can atmaktayım, Yanlış olanın her zaman karşındayım, Rabbim razı olur ise benden, Onun için kul olmaya can atmaktayım. İki dünya saadeti için yapılması gerek olanın, Farkına varmaya çaba sarf etmekteyim, Tövbe kapıları kapanmazmış, Tövbe etmesini bilene, Bende niyet ettim tövbe etmeye, Gerisi Hakka tevekkül edile. Fatma Nur Özcan