ATEŞİ YAKAN ATEŞ

ATEŞİ YAKAN ATEŞ İnsan bu! Şeytanın kıskanıp enaniyet yarışına girdiği ,meleklerin secde ettiği , EŞREFİ MAHLUK olan, yaratılmışların en şereflisi ... İnsan bu ! git gelleriyle İnsan! Bir ,esfel-i safilin'e inip, kendine yazık eden... Bir, tövbe kanatlarını açıp, yedi kat semayı seyran eden, İşte insandır, insan .... Fakat insan bilemedi kendini,kendinin kıymetini ! Eşrefi mahluk olmak neydi bilemedi... Kendini bilemeyen Rabbini nasıl bilsindi... "Allah'ın kadrini gereği gibi bilemediler. Şüphesiz Allah kuvvetlidir, mutlak güç sahibidir." (Hac, 22/74) Rabbinin de kadrini bilemedi işte ... Hayata pamuk ipliğiyle bağlı insan ,kendini hep burada kalıcı sandı ve tüm sa'yini gayretini şu kısacık hayata harcadı durdu, çoğu zaman.... Ölümsüzlük rüyaları gören, hep genç kalmak derdine düşen ,manevi kalbi çökmüş,yürüyen cenazeye dönmüş insan,ölümün öldürüleceği hakiki hayata ,hakkıyla inanamamaktadır artık. Sanala, ekrana, yanılsamaya bunca alışmış bir insan Ahireti de neredeyse böyle ad'deder ve yanılır...İmân-ı hakikiyi bulmaya çabalamayan "geldik gidiyoruz işte herkes gibi "oyalamacasıyla sayılı nefeslerinde "ne yaşarsam kâr" der ve hak yese de gönül kırsa da gününü gün etmeye devam eder. Ahiret inancı ne kadar elzemdir ki, insan ancak "hesaba inandığında" insan gibi kalmaktadır.Aksi taktirde hesap korkusu olmayana herşey mübahtır. Neden olmasın ki onlara göre hayat burdan ibaret ve ne yaşarsan burda yaşayacaksın.Hesap korkusu yok, hırsları çok, içlerindeki vicdanı da öldürdülerse, kırar geçirirler herşeyi...Rabbim bu duruma düşmekten muhafaza buyursun herkesi... Bu halde olanları çoğu zaman üzülerek izliyoruz.İnsan doymuyor, tüm dünya zevklerini tatsa yine doymuyor.Çünkü Ruh bu alemden değil!Hep başka alemleri özlüyor .Ne mal , ne mülk , ne şöhret, ne dünyevi sevgiler yetmiyor.Nice zenginler, nice şöhret sahipleri, canlarına kıyarak anlamsızlığın girdabında yitip gitmedi mi... Bu dünyanın kesif zevkleri yetseydi onlar tatmin olur mutlu mesut yaşarlardı.Ama öyle olmuyor işte, bu ibretlik hadiseler görebilene çok dersler anlatır. Bazı bahtsızlar da, kör akıl topal fikir peşine düşer.Dinin içinde görünür , dinsizlerin ardına düşer...Hakikati zannı galibiyle tokatladığını zannederek,hayatını saman çiğneyerek geçirir.Allah'ın peygamberinin sözlerinin kör akıl topal fikirli adamların sözleri kadar değeri yoktur yanında ...haşa summe haşa... Sonra yuvarlanıverir yukarılardan en aşağılara...Ne yazık! Ne nasipsiz bir hayat böylesi... Rabbim istikametten ayırmasın bizleri... '"İstikamet"'ne büyük nimet ! Nur topu gibi geldiğin bu âlemden Nur topu gibi gitmek... Varlığın sahibine hakkını teslim edebilmek , O'na(cc) verdiği ve vermediği, istediğinde her anda verebileceği herşey için teşekkür ve hamd edebilmek! Salih amellere Rahman'ın değil bizim ihtiyacımız olduğunu görebilmek! Onurlu güzel insan olmanın dünyanın tüm zenginliklerinden daha kıymetli olduğunu bilebilmek.... Doğruluğunda bile eğrilik aramak, tövbelerine dahi tövbekâr olmak,ince nakışlı ince bakışlı olabilmek .... Cehennem'e isyandan önce, Ateşi yakanın da ,onu söndürecek olanın da kendisi olduğunu bilebilmek ... Ateşi ancak iman ateşinin söndüreceğini görebilmek, Ne güzel !!! Aysun Rabia Güler