Cuma'yı okulumun yanındaki Yeşil Camiide kıldım.  Hutbe veren hocaefendinin bir dil sürçmesindeki ikaza dikkat kesildim. İMAMEFENDİ " Emanete ihanet" diyeceğine "Cemaata ihanet" deyip hatasını fark edince sözünü düzeltti. Namazdan çıkınca düşündüm. Hani Bilge Kağan'ın kardeşi " Kül Tigin"in ölmesi üzerine " Özüm sakındım." manasında ben de sakındım(!) Üstad Bediüzzaman'ın, 22. Lem'ada ihlas bozukluğunun "kardeşlerin hukukuna taarruz" veya tecavüz diye ifade buyurduğu menhus ve feci hadise geldi aklıma... Okuduğun onca eser ve Üstad'ın hayatında şerle yan yana gelmemeyi, ehli dalalete (veya Kur'an lisanıyla zalemeye) taraftar olmamayı; en aşağı talebelik derecesi DOST olmanın şartı saysın da... Sen gel gazetende - çarşaf çarşaf- Üstad'ın resminin yanına, Bediüzzaman'a; Kur'an'a hizmet ettiği - bir beyanında; LA İLAHE İLLALLAH kelamını tefsir ettiğinden- tam 23 sene sürgün ve zindan hayatını yaşatan bir zümrenin lideri ile, Hayatı boyunca ilim ile O AZAM ŞER zihniyetle mücadele etmiş Üstad'ın resmini - bir bakıma- yan yana bas!  Allah'tan korkmuyorsan bari insandan utan, sözü bunlara cuk oturuyor.