ÖZLEDİM...

<p>Ka&ccedil; bahar ...<br /> Ka&ccedil; kış...<br /> Ka&ccedil; g&uuml;nler...<br /> Ka&ccedil; haftalar...<br /> Ka&ccedil; aylar...<br /> Ka&ccedil; yıl ge&ccedil;ti.</p> <p>Herkes yandık!!!, bittik!!! derken<br /> Rabbim, OL!!! dedi ve oldu.&nbsp;<br /> Bug&uuml;n beklediğimiz k&acirc;r yağdı.<br /> Beyaz, her yer bembeyaz anne...<br /> Bug&uuml;n İstanbul pamuk gibi...<br /> Bug&uuml;n İstanbul tertemiz...<br /> L&acirc;kin soğuk, &ccedil;oook soğuk anne.<br /> Tıpkı dedikleri gibi;&nbsp;<br /> Yer demir, g&ouml;k bakır...<br /> Ben ise &uuml;ş&uuml;yorum...<br /> &Uuml;ş&uuml;yorum anne...</p> <p>O &ccedil;ok sevdiğimiz erik ağacında ka&ccedil; kez erikler yeşerdi...<br /> Sevdiğin, &uuml;zerine titrediğin g&uuml;llerin ka&ccedil; kez a&ccedil;tı...<br /> Ka&ccedil; kez dikenleri eline battı.</p> <p>Gurbet...<br /> Herkes bir şeyler s&ouml;yl&uuml;yor...<br /> Bir şeyler yazıyor.<br /> Kimi;<br /> Ben gurbette değilim, gurbet&nbsp;<br /> benim i&ccedil;imde diyor.<br /> Kimisi ise;&nbsp;<br /> Bu d&uuml;nya insana gurbettir, memleket isteyen Allah&#39;a hicret etsin.&nbsp;<br /> Ne kadar g&uuml;zel...<br /> Ne kadarda manalar i&ccedil;inde yoğrulmuş, nefsimi terbiye edecek enfes mi enfes&nbsp; bir s&ouml;z.</p> <p>Ben...<br /> Sen...<br /> Siz...<br /> Gurbetteyim...<br /> Hasretteyim...<br /> Belki bir &ccedil;ilehane de...<br /> Belki bir Arafta...<br /> Belki de???</p> <p>Seni d&uuml;ş&uuml;nen ben...<br /> Sizi d&uuml;ş&uuml;nen ben...<br /> Beni d&uuml;ş&uuml;nd&uuml;ren ise..</p> <p>Sen den...<br /> Siz den...<br /> Sizler den ayrılmak<br /> Sen den uzaklarda yaşamak<br /> Siz den uzaklarda yaşamak...<br /> Sizler den uzaklarda yaşamak meğer ne kadar da zor imiş.</p> <p>&Ouml;zledim anne...<br /> &Ouml;zledim baba<br /> &Ouml;zledim abla...<br /> &Ouml;zledim, Erol abi, Salih abi, Ahmet, İbrahim, H&uuml;seyin kardeşlerim.<br /> &Ouml;zledim İzmir...</p> <p>Hepinizi &ccedil;ok &ouml;zledim.<br /> Bitsin artık hasret!!!<br /> Bitsin artık gurbet!!!<br /> Bitsin artık &ouml;zlem!!!</p> <p>Bitsin ki i&ccedil;ime sindire sindire, sıkı sımsıkı sarılayım ki zerrelerim ana kokusu ile, hasreti son bulsun ANNE...</p> <p>&Ouml;peyim ellerinden ki;&nbsp; kokan, sarıp sarmalayan, koruyan ve kollayan sen ile senin ile, ablam ile bir kez daha vuslatım sevince gark olsun. Neşv&uuml; neva bulsun, ...</p> <p>G&uuml;ller; seveni ile, sevgilisi ile bir kez daha bir araya gelsin. Dikenleri parmağına batsa, ola ki kan dahi aksa&nbsp; g&uuml;l kokulu bah&ccedil;ede g&uuml;ller ve seveni aşkı, aşıkı, sevgilisi ile bir kez daha hasretlerini bitirsin. Ruhuna, iliğine kemiğine kadar g&uuml;ller bir kez daha yine, yeniden g&uuml;lleri a&ccedil;sın K&Ouml;M&Uuml;R G&Ouml;ZL&Uuml;M...</p> <p>Kim ne derse desin...<br /> Neler d&uuml;ş&uuml;n&uuml;rse d&uuml;ş&uuml;ns&uuml;n...<br /> Belediyecilik adına sınıfta kalmış dahi olsa doğduğum, doyduğum, İzmir&#39;im...<br /> K&ouml;rfezin b..k kokusunu &ouml;zledim...<br /> Kemeraltında Cimbom s&ouml;ğ&uuml;ş&uuml;n&uuml;...<br /> Sabahları fırından &ccedil;ıkan &ccedil;ıtır &ccedil;ıtır gevreğini ve boyozunu &Ouml;ZLEDİM.</p> <p>İstanbul...<br /> Taşı...<br /> Toprağı...<br /> Herşeyi altın...&nbsp;<br /> Medeniyetin ve medeniyetlerin şehri...</p> <p>Herşeyin ile cennetten bir k&ouml;şks&uuml;n...<br /> Derlerdi;<br /> İstanbul&#39;a giden bin pişman...<br /> İstanbul&#39;dan ayrılan bin pişman...<br /> Seni; &ccedil;oook ama &ccedil;ok sevmek istedim.<br /> Olmadı...<br /> Olamadı...<br /> Neden mi?<br /> Ben de bilmiyor, bilemiyorum.<br /> Neden diye sorar iken, tam burada Eşref Ziya&#39;nın</p> <p>İstanbul zindan bana<br /> Caddeler k&uuml;sk&uuml;n bana<br /> Y&uuml;reğim kan ağlarken<br /> Beyazıt dargın bana.</p> <p>S&ouml;zleri dudaklarımdan d&ouml;k&uuml;ld&uuml;.&nbsp;&nbsp;</p> <p>&Ouml;zlem ne b&uuml;y&uuml;k bir hasretmiş..<br /> Rabbim; &ouml;zlem &ccedil;ekenlerin &ouml;zlemini &ccedil;ektikleri ile tez zamanda bir aya getirsin, acılar dinsin, gurbet bitsin inşaallah.</p> <p>Selam ve dua ile.<br /> B&uuml;lent ERTEKİN</p>